Η Ευρώπη και ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται πλέον σε μια χρονική περίοδο που «τρέχει και δε φτάνει», εξαιτίας της πολύχρονής της πλεονασματικής πολιτικής, που στην ουσία αποσκοπούσε στη σκλήρυνση του ευρωπαϊκού νομίσματος απέναντι στο δολάριο. Τα πράγματα όμως έχουν διαφοροποιηθεί, η Ευρωζώνη έχει κοπεί στα δυο, όπου από τη μια μεριά έχουμε τις χώρες εκείνες που τα «περνάνε καλά» κι από την άλλη μεριά έχουμε τις χώρες εκείνες που πράττουν το αντίθετο… Επιπλέον η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ο διαφαινόμενος ήδη «αμερικανοβρετανικός» άξονας, σηματοδοτεί μεγάλες αναστατώσεις, που μια από αυτές είναι η κυκλώπεια άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων που αμφισβητούν στα ίσα τη σημερινή ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική… Χώρια από τις συνεχείς πραγματοποιήσεις των Συνόδων Μεσογειακών Χωρών της Ευρωζώνης, που στην ουσία αναζητούν μια διαφορετική ευρωπαϊκή πολιτική κι ένα διαφορετικό δημοσιονομικό «προφίλ», που όπως και να το κάνουμε αμφισβητείται το ευρωπαϊκό «ιερατείο», που καθοδηγείται από το Βερολίνο. Έχουμε να «δούμε» πολλές «εκπλήξεις»… Η Ευρώπη «πληρώνει» τα λάθη της… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος