Απολύτως αποδεκτές οι εορταστικές εκδηλώσεις στη μνήμη των προγόνων μας, που θυσίασαν τη ζωή τους για να μπορούμε σήμερα όλοι εμείς να ζούμε σε αυτή την ευλογημένη χώρα… Μπορεί στις περισσότερες χώρες οι στρατιωτικές και οι μαθητικές παρελάσεις να είναι κάτι το «ξεπερασμένο» , αλλά αυτό το «ξεπερασμένο» δεν είναι κι ούτε θα πρέπει να είναι «ξεπερασμένο» για μια και μόνο χώρα, τη δική μας!!! Κι αυτό επειδή η χώρα αυτή που έχει ζωή όση ζωή έχει κι αυτός ο πλανήτης που ζούμε και που διαβιούμε, κατόρθωσε να επιζήσει και να βρίσκεται πάντα στην παγκόσμια επιστημονική, καλλιτεχνική, πολιτική, αθλητική και οικονομική (… άσχετα αν αυτά τα τελευταία χρόνια περνάει προσωρινή κρίση) πραγματικότητα!!! Όμως για επιζήσει ως σήμερα αυτή η μικρή σε έκταση χώρα, πάμπολλες φορές πολέμησε με διάφορους «εχθρούς», για να καταφέρει να ζει σήμερα… Αυτός λοιπόν ο τρόπος και συνάμα η μεγάλη του εθνική «δύναμη», είναι που μας δίνει το δικαίωμα να συνεχίζουμε να τιμάμε όχι μόνο τους προγόνους μας, αλλά και την ίδια μας την ιστορία! Αυτό λοιπόν το μοναδικό «γνώρισμα» της χώρας μας, ποτέ δε θα πάψουμε να το τιμούμε… Αυτή είναι το «ελάχιστο» που μπορούμε κάθε χρόνο να κάνουμε δυο φορές το χρόνο και καλά θα κάνουν όσοι διαφωνούν, που στην ουσία είναι απόγονοι ή θαυμαστές του Εφιάλτη και του Ιούδα να βγάλουν για πάντα το σκασμό… Αν δεν κάναμε παρελάσεις, πως θα φωνάζαμε το «Ζήτω η Ελλάδα»; Χρήστος-Χάρης Μάλλιος