Είναι πραγματικά απορίας άξιο, πως αρκετός κόσμος έχει φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα (ότι όλοι είναι ίδιοι) , σε ότι έχει να κάνει με τους πολίτικους και τα κόμματα της χώρας. Ίσως να παίζει ρόλο το χαμηλό επίπεδο γνώσεων πολιτικής επικαιρότητας, αλλά και ιστορίας, όμως σε κάθε περίπτωση, δεν είναι όλοι το ίδιο. Οι διαφορές, μάλιστα, στις μέρες μας είναι οφθαλμοφανέστατες και έχουν να κάνουν με δύο τελείως διαφορετικές νοοτροπίες. Από τη μία έχουμε να κάνουμε με μία ιδεολογία υπέρ του μεγάλου κράτους και των επιδοματικών πολιτικών, ενώ από την άλλη, έχουμε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ευέλικτο και λειτουργικό κράτος και «άνοιγμα» νέων θέσεων εργασίας. Τι σχέση μπορεί να έχει η μία ιδεολογία με την άλλη; Μα ασφαλώς, απολύτως καμία. Είναι ένα πονηρό κόλπο και επικοινωνιακό τέχνασμα, το ότι όλοι είναι ίδιοι, με σκοπό ο κόσμος να στραφεί προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη και τα περιθώρια για τη χώρα μας στενεύουν. Η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια για άλλους οπορτουνιστές και τυχοδιώκτες, αλλά χρειάζεται, επειγόντως, άτομα σοβαρά, με σχέδιο, ούτως ώστε να πάει η οικονομία μπροστά, αλλά και να επιστρέψει συνολικά η χώρα σε ευημερία. Χρήστος-Χάρης Μάλλιος