Στο «ένα» λοιπόν εξακολουθούμε να πηγαίνουμε καλά και δε μας το «λένε» μόνο οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά κυρίως μας το «λένε» τα υπάρχοντα στοιχεία, οι κοινοτικοί μας εταίροι, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ακόμα και ο πιστοληπτικός οίκος αξιολόγησης «Φιτς» που πρόσφατα μας ανέβασε μια κατηγορία παραπάνω από την ένδειξη «σκουπίδια»… Σε «εκείνο» που πάμε καλά είναι ο «τομέας των δημοσίων εθνικών μας μεγεθών», όπου όντως μειώνεται το δημόσιο έλλειμμα, το εθνικό μας χρέος, η μεταρρυθμιστική μας πολιτική, αυξάνονται οι εξαγωγές και άρχισαν οι αποκρατικοποιήσεις… Σε «εκείνο» όμως που δεν πάμε καλά, είναι ο «τομέας της πραγματικής οικονομίας», που αφορά την ανεργία, τους μισθούς, την αγορά και την ανθρώπινη διαβίωση. Βεβαίως τον πρώτιστο είναι να τα πάμε καλά στον «τομέα των δημοσίων εθνικών μας μεγεθών», έτσι ώστε στη συνέχεια να αρχίσει να ενεργοποιείται και η «πραγματική οικονομία» Αυτά σαν διευκρίνιση για να ξέρουμε τι συμβαίνει στον ευρύυερο χώρο της ελληνικής οικονομίας και βεβαίως για να ξέρουμε τι σημαίνει όταν ακούμε τη φράση «πάμε καλά»… Μένουμε λοιπόν σε αυτό που πάει καλά και σας δίνουμε το «παρασκήνιο» που υπάρχει για την επικείμενη πώληση της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ, που θα ακολουθήσουν την πρόσφατη πώληση του ΟΠΑΠ, στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων. ΔΕΠΑ είναι η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου και ΔΕΣΦΑ είναι ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου. Προσέξτε τώρα τι συμβαίνει. Οι κοινοτικοί μας εταίροι και η Ουάσινγκτον, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, δεν επιθυμούν να πουληθούν σε ρωσικές εταιρείες, επειδή δε θέλουν τη Μόσχα να έχει «πόδι» στο ενεργειακό της Ευρώπης. -Πως όμως η κυβέρνηση μπορεί να αποκλείσει ρωσικές εταιρείες σε διαγωνισμό διεθνή; Όταν μάλιστα έχουν καταθέσει και τη μεγαλύτερη προσφορά που αγγίζει τα 2 δις. ευρώ; Άρχισε λοιπόν η κυβέρνηση, για να βρει την «ιδανική λύση», να κερδίζει χρόνο, μήπως και προσφέρουν περισσότερα άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς. Άλλαξε λοιπόν τους αρχικούς όρους του διαγωνισμού κι εκεί που πουλούσε και τις δυο εταιρείες «πακέτο», αποφάσισε να τις πουλήσει χωριστά… Έτσι υποχρεώνει τους ενδιαφερόμενους που είχαν καταθέσει προσφορά και για τις δυο εταιρείες, να καταθέσουν τώρα χωριστές προσφορές κι από την άλλη μεταθέτει συνεχώς τις προθεσμίες. Η αρχική προθεσμία έληγε στις 29 Απριλίου, μετά «πήγε» για τις 10 Μαίου, άτυπα πήρε νέα προθεσμία για τις 20 Μαίου και πληροφορίες αναφέρουν ότι θα πάρει νέα παράταση η προθεσμία για τις 29 Μαίου. Το «παρασκήνιο» λοιπόν μα ς «λέει» ότι η κυβέρνηση προσπαθεί τη μια από τις δυο κρατικές επιχειρήσεις να τις πουλήσει στη εταιρεία SOCAR που είναι αμερικανοτουρκικών «συμφερόντων», προκειμένου η Ρωσία να μην αγοράσει και τις δυο εταιρείες. Ίσως δεν είναι τυχαία και η πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στο Αζερμπαϊτζάν, αν λάβουμε υπόψη ότι η SOCAR είναι κρατική εταιρεία φυσικού αερίου στο Αζερμπαϊτζάν που ανήκει στη σφαίρα επιρροής των Αμερικανών… Τα γράφουμε αυτά για να σας δώσουμε μία μονάχα «πτυχή» του ενεργειακού που στη συγκεκριμένη περίπτωση αφορά τη δική μας ενεργειακή πολιτική. Για την ενημέρωσή σας αναφέρουμε και τα εξής; Η αζερική SOCAR συμπράττει με ελληνικό όμιλο που ανήκει στους κ. Βαρδινογιάννη και Μυτιληναίο. Οι ρωσικές εταιρείες ς είναι η GAZPROM και η SINTEZ -Τι θα γίνει τελικά; Όπου νάναι θα το μάθουμε, αλλά μέχρι να το μάθουμε ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς σε μια πολύ «λεπτή» διπλωματική «μάχη». (Γ.Ν.Σ)