Από μια πρώτη άποψη η απόφαση της κυβέρνησης να ασκήσει ένδικο μέσο στην απόφαση της 3ης Ανεξάρτητης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου, να δώσει πολιτικό άσυλο σε έναν από τους 8 Τούρκους αξιωματικούς, που έχουν εδώ και κάμποσο καιρό αυτομολήσει στη χώρα μας, ζητώντας πολιτικό άσυλο με το αιτιολογικό, ότι αν απελαθούν στη Τουρκία θα τους σκοτώσουν, αποτελεί εν μέρει παρέμβαση στην ελληνική Δικαιοσύνη, μόνο που με μια δεύτερη απολύτως προσεχτική ματιά, τα πράγματα δε είναι έτσι ακριβώς επειδή: 1ο) Η 3η Ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου, δεν ανήκει στο δικαστικό κλάδο, αλλά είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. 2ο) Η 3η Ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου, ναι μεν έχει καθεστώς αυξημένων ασυμβιβάστων και ασυλιών, όμως είναι νόμιμο μια απόφασή της, να αμφισβητηθεί από την όποια ελληνική κυβέρνηση, όπου έχει το δικαίωμα να ζητήσει ένδικο μέσο κατά της όποιας απόφασης αυτής της Ανεξάρτητης Διοικητικής Αρχής. Ως εκ τούτου το ένδικο μέσο της κυβέρνησης κατά της πρόσφατης αυτή απόφασης της 3ης Ανεξάρτητης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ασύλου, προφανώς έχει να κάνει και με τη γενικότερή της εξωτερική που καλλιεργεί κι εφαρμόζει σε διμερές επίπεδο με τη Τουρκία και βεβαίως με βάση τους κανόνες τους κανόνες του ελληνικού δικαίου, που ούτως ή άλλως είναι εναρμονισμένο, επί των θεμάτων αυτών με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Επομένως η κυβέρνηση παραπέμπει το θέμα στο Διοικητικό Εφετείο, ξέχωρα από το γεγονός ότι ο Άρειος Πάγος έχει εκδώσει απόφαση για την μη έκδοση και των 8 Τούρκων αξιωματικών στη Τουρκία, αλλά χωρίς όμως να αποφανθεί και για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. -Το ερώτημα: Το Διοικητικό Εφετείο θα γνωμοδοτήσει θετικά στην αίτηση ακύρωσης της κυβέρνησης ή αρνητικά, όπερ σημαίνει στη δεύτερη περίπτωση ότι η κυβέρνηση θα πάει το θέμα στο ΣτΕ; Εξυπακούεται ότι έννομο δικαίωμα να προσφύγει στο ΣτΕ έχει και ο Τούρκος αξιωματικός. … Χρήστος-Χάρης Μάλλιος