Αυτό είναι το «σύνθημα» του πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά και συμφωνούμε απόλυτα, αφού πάντα πιστεύαμε και πιστεύουμε στη γνωστή ελληνική παροιμία «κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο». Ας επιχειρήσουμε όμως σε γενικές γραμμές να δούμε πως θα έρθει αυτή η ανάπτυξη σε βάθος βέβαια χρόνου, που αν θέλουμε να προσδιορίσουμε τον τερματισμό τη πρώτης αναπτυξιακής φάσης, θα την ορίζαμε στο τέλος του 2020. Σε 8, δηλαδή, χρόνια από σήμερα … Πρώτα-πρώτα με το δάνειο των 44 περίπου δισ. ευρώ και με κάποια επιπρόσθετα δις. που θα προκύψουν προσεχώς και φυσικά με τσάμπα σχεδόν επιτόκιο (0,69%), θα αγοράσουμε μπόλικα… ξύλα για να ανάψουμε το «τζάκι» της ανάπτυξης. Η λεγόμενη καταναλωτική ροή θα αρχίσει να φέρνει αποτελέσματα. Οι τράπεζες θα δανείζουν με καλύτερα επιτόκια και με καλύτερους όρους αποπληρωμής σε μικρούς, μεσαίους και μεγάλους φερέγγυους επιχειρηματίες. Οι «μεγαλοεργολάβοι» θα εισπράξουν τα χρήματα που τους οφείλει το κράτος κι επομένως θα αρχίσουν να κατασκευάζουν και πάλι μεγάλα τεχνικά έργα αλλά και κάθε είδους. Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες θα εισπράξουν κι αυτές με τη σειρά τους τα χρήματα που τους οφείλει το κράτος κι επομένως θα μπορούν να δίνουν φτηνότερα φάρμακα και με καλύτερους όρους αποπληρωμής σε νοσοκομεία και σε φάρμακα Και μόνο αυτές οι προαναφερόμενες τρεις «προοπτικές πληρωμής» αρκούν, για να αρχίσουμε να κινείται αργά, αλλά σταθερά η ελληνική αγορά. Από κει και πέρα θα πρέπει το κράτος από τη μια μεριά να γεμίζει τον κρατικό «κουμπαρά» κι από την άλλη να βρίσκει συνεχώς τρόπους για να αντλεί χρήμα… Στην ουσία η ανάπτυξη έχει αρχίσει δειλά-δειλά εδώ και περίπου δυο χρόνια και ειδικά από τότε που η κινεζική εταιρεία «Κόσκο» αγόρασε προβλήτα στο λιμάνι του Πειραιά. Άρα με δεδομένο ότι σήμερα χρωστάμε 355 δις. ευρώ, στόχος μας είναι τα 355 δισ, ευρώ χρόνο με χρόνο, πλην του 2013 όπου θα έχουμε μικρή αύξηση του χρέους, χρόνο με χρόνο να μειώνονται ως το 2020. Να φτάσουμε το 2020 να χρωστάμε 240 δισ. ευρώ ή ακόμα και λιγότερα… Ας «δούμε» όμως μερικούς τρόπους «άντλησης χρημάτων»: Ένα μόνιμο «πακέτο» κάποιων δις. ευρώ, δε θα δίνεται πλέον από το κράτος σε εργαζόμενους και σε συνταξιούχους, οπότε αυτό το ποσό των περίπου 3 ή 4 δισ ευρώ, θα «μπαίνει» κάθε χρόνο στον κρατικό «κουμπαρά»… Το ακριβές αυτό ποσό θα το ξέρουμε εκεί προς τα μέσα του 2014, ενώ το ποσό αυτό θα προέλθει από το «κούρεμα» μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, αλλά κι από την κατάργηση των «δώρων» στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους, των ειδικών παροχών, από τη συγχώνευση δημοσίων οργανισμών κι από την σταδιακή απόλυση δημοσίων υπαλλήλων. Ένα άλλο ποσό αρκετών δις. ευρώ, θα προκύψει κι από τη σταδιακή πώληση των διαφόρων ακινήτων του ελληνικού δημοσίου. Ακολούθως θα μπορούμε να γεμίζουμε τον «κρατικό κουμπαρά» από την κατασκευή μεγάλων έργων, από την εκμετάλλευση των κοινοτικών κονδυλίων για την κατασκευή τεχνικών και αγροτικών προϊόντων, από την εκμετάλλευση του θαλάσσιου ορυκτού πλούτου, από την καλλιέργεια του τουρισμού σε όλες τις παραμέτρους του, όπως κοινός τουρισμός, ιατρικός τουρισμός, εκπαιδευτικός τουρισμός, φυσιολατρικός τουρισμός και θρησκευτικός τουρισμός , από την καλλιέργεια της ηλιακής ενέργειας, από τον ερχομό ξένων επιχειρήσεων στην Ελλάδα κι από την ποιότητα της εξαγωγής προϊόντων και υπηρεσιών. Για να γίνουν όλα αυτά, που ήδη έχουν δρομολογηθεί κατά τη γνώμη μας δυο βασικά πράγματα θα πρέπει να γίνουν: 1o) Πλήρης και συνεχής εποπτεία στους κρατικούς «πυλώνες δράσης». 2ο) Ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας και από εκεί και πέρα ο ελληνικός λαός ας επιλέξει όποια κυβέρνηση θέλει… Γ.Ν.Σκλαβούνης.