Μπορεί οι «πάντες» στο εξωτερικό, αλλά κι αρκετοί στην Ελλάδα να θεωρούν και να εκτιμούν ότι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, είναι πλέον γεγονός, αλλά από την άλλη μεριά οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στη «τσίτα», προκειμένου να διατηρούν τη βιωσιμότητά του με το να εφαρμόζουν «σφικτή» οικονομική και δημοσιονομική γενικότερα πολιτική… Πρώτα- πρώτα οι κυβερνήσεις και τα οικονομικά τους επιτελεία θα πρέπει να φροντίζουν να βγαίνουν στις διεθνείς αγορές, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό να επαναπαύονται στο «οικονομικό αποθεματικό», το οποίο ναι μεν θα είναι ένα «μαξιλάρι ασφαλείας» για το δίχρονο 2019-2012., αλλά αυτό σημαίνει ότι δε θα πρέπει να βγαίνουμε καθόλου στις αγορές και να περιοριζόμαστε στη συνεχή άντλησή του, επειδή κινδυνεύει η ελληνική οικονομία να μείνει από καύσιμα στην περίπτωση που προκύψει κάποιο απρόοπτο αρνητικό διεθνές οικονομικό γεγονός… Από την άλλη δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στην ουσία θα πρέπει στα πρώτα χρόνια να βγάζουμε ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4%, έτσι ώστε να μπορούμε να καλύπτουμε τις ετήσιες κοινωνικές παροχές προς τα «αδύναμα» ελληνικά νοικοκυριά… Με άλλα λόγια; Η ζωή είναι δύσκολη για να είναι εύκολη!.. Χρήστος-Χάρης Μάλλιος