Η πρόσφατη «Σύνοδος Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου -Αιγύπτου» στο Κάιρο, ήταν ομολογουμένως άκρως ενδιαφέρουσα, δεδομένου ότι για πρώτη φορά οι τρεις αυτές χώρες έχουν φτάσει τόσο πολύ κοντά στο να αρχίσουν να συνεργάζονται σε οικονομικό, πολιτικό και ενεργειακό επίπεδο. -Τι άλλο άλλωστε σημαίνει η απόφαση των τριών αυτών χωρών να οριοθετήσουν κοινή ΑΟΖ, δηλαδή, κοινή Αποκλειστική Οικονομική ζώνη στα θαλάσσια τους «οικόπεδα»; Κι έχει απόλυτο δίκιο ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς που προσδίνει μεγάλη σημασία στη συνεργασία αυτή και μάλιστα σε μια χρονική περίοδο που η «ζαβολιάρα» Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει πρόβλημα στην ΑΟΖ της Κύπρου και ειδικότερα της Κυπριακής Δημοκρατίας που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάτι που ηθελημένα «παραβλέπει» η Τουρκία και κάτι που περιέργως το «ξεχνάει» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν κάνει τίποτα για να σταματήσουν τις προκλήσεις της Τουρκίας. Σε καλή πορεία λοιπόν οι σχέσεις των τριών αυτών χωρών, αλλά νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται να «επιδεικνύουν» αυτή τη συνεργασία τους για πολλούς και διάφορους λόγους. Κυρίως για λόγους επικοινωνιακής πολιτικής, αλλά θα πρέπει «εδώ και τώρα» να επισπεύσουν την κοινή οριοθέτησή τους των ΑΟΖ τους. Στην εξωτερική πολιτική, οι όποιες συνεργασίες και διαβουλεύσεις θα πρέπει να γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες και μάλιστα ερμητικά κλεισμένες και επιπλέον τις «αίθουσες συζητήσεων» χωρίς παράθυρα… Χρήστος -Χάρης Μάλλιος