Σε μια δημοκρατική χώρα είναι απόλυτα δικαιολογημένη και συνάμα επιβεβλημένη η παρουσία της λεγόμενης αντιπολιτευτικής «φωνής», επειδή χωρίς αυτή ούτε δημοκρατία θα είχαμε ούτε βέβαια σωστή διακυβέρνηση... Και την αντιπολιτευτική αυτή «φωνή» τη χρειάζεται αυτή τη χρονική περίοδο όσο ποτέ άλλοτε η χώρα μας που δυστυχώς εξακολουθεί εδώ και πέντε χρόνια να βρίσκεται σε άθλια οικονομική και κοινωνική κατάσταση... Από την άλλη και για να «έρθουμε» στη δική μας ελληνική περίπτωση, είναι αυταπόδεικτη αλήθεια, ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν έχει έως σήμερα διάρκεια κυβερνητικής ζωής ούτε τρεις μήνες… Αυτό σημαίνει στη λεγόμενη πολιτική πρακτική, ότι η αντιπολιτευτική «φωνή», θα πρέπει να λαμβάνει κατά κάποιο τρόπο αυτή την πραγματικότητα της κυβέρνησης, παρέχοντάς της μια κάποια μικρή πίστωση χρόνου… Στο κάτω-κάτω είναι μια κυβέρνηση πολιτικό «πείραμα», αφού αποτελείται από ένα μεγάλο αριστερό κόμμα κι από ένα μικρό δεξιό κόμμα Όμως αν αυτή η εκ των πραγμάτων, όπως προαναφέραμε, επιβεβλημένη αντιπολιτευτική «φωνή», μετατρέπεται σε αντιπολιτευτική «τακτική», τότε τα πράγματα αλλάζουν και η αντιπολίτευση δεν είναι πολιτικά υγιής… -Ένα τέτοιο παράδειγμα; Η στάση του κόμματος του «Ποταμιού», που με ανακοίνωσή του αναφέρει ότι δε μπορεί να «συνεργάζεται» με την πρόεδρο τη βουλής!!! Χρήστος –Χάρης Μάλλιος