Είναι φανερό πλέον ότι η ελληνική οικονομία τα πηγαίνει μάλλον καλά σε επίπεδο δημοσιονομικών μεγεθών, αλλά όχι τόσο καλά και σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας, ένα, δηλαδή, επίπεδο που «πονά» αρκετά το μέσο Έλληνα πολίτη που δε καταλαβαίνει ή δεν τον ενδιαφέρει να καταλαβαίνει από την όποια ποιότητα των δημοσιονομικών μεγεθών, αλλά για το πως «πηγαίνει» η ποιότητα του προσωπικού του πορτοφολιού… Το οικονομικό λοιπόν επιτελείο της δικομματικής κυβέρνησης έχει μπροστά του ορισμένα «δύσκολα» προβλήματα να επιλύσει, προκειμένου να «περάσει» από τη διαφαινόμενη ανάκαμψη στη ζητούμενη ανάπτυξη. Και μερικά από αυτά τα «προβλήματα», είναι λόγου χάρη, οι ελληνικές τράπεζες που συνεχίζουν να έχουν περιορισμένη ρευστότητα προς την αγορά και η «τεχνητή» εξαγωγή του πρωτογενούς πλεονάσματος στο οποίο δεν υπολογίστηκαν τα κεφάλαια που απορρόφησαν οι τράπεζες για να ανακεφαλαιοποιηθούν με αποτέλεσμα να «πιστωθούν» στο δημόσιο χρέος, έτσι ώστε να δημιουργηθεί η πλασματική «εικόνα» ότι η λεγόμενη «δημοσιονομική διαχείριση» βρίσκεται σε πεδίο δημιουργικής εξέλιξης. Ωε εκ τούτου η κυβέρνηση που ήδη έχει «υποσχεθεί» παροχές, θα πρέπει να καλλιεργήσει σωστή και υπεύθυνη διαχείριση των οικονομικών και δημοσιονομικών πραγμάτων, διαφορετικά τα πράγματα θα λειτουργήσουν μπούμεραγκ στην κυβέρνηση … Αν τώρα προσθέσουμε και τις «πολιτικές καντρίλιες» που ακούγονται μέσα και στα δυο κόμματα της εξουσίας, εξαιτίας των γνωστών «πολιτικών σκοπιμοτήτων, τότε σαφώς η κυβέρνηση θα πρέπει να «γκαζώσει » για τα καλά προκειμένου να βρεθεί στην Οδό Ανάπτυξης… Προς το παρόν τα «σινιάλα» για την πορεία προς την ανάπτυξη μάλλον είναι δυσδιάκριτα… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος