Το ελληνικό «ενεργειακό» καθώς κι εκείνο της Κύπρου, ήδη δεν είναι μόνο στο οικονομικό στόχαστρο των δυο «αδερφών» κυβερνήσεων, αλλά είναι και στο στόχαστρο γειτονικών χωρών κι όχι μόνο, σε μια προσπάθειά τους να «καρπωθούν» κι αυτές ένα κάποιο μέρος αυτού του θαλάσσιου ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των δυο χωρών. Κυρίως η Τουρκία είναι πλέον εμφανές ότι θα τραβήξει το σχοινί, όσο μπορεί, για να έχει «μερτικό», ενώ κάποιες άλλες χώρες, όπως, λόγου χάρη, η Ρωσία επιζητεί μέσω αγορών και συνεργασιών να έχει κι αυτή σημαντικό έλεγχο στο θαλάσιιο ορυκτό πλούτο του ευρύτερου θαλάσσιου χώρου. Από την άλλη νόμιμο ενδιαφέρον έχουν δείξει για «συμμετοχή» στον παραπάνω θαλάσσιο ορυκτό πλούτο, οι χώρες της Αμερικής, της Γαλλίας και της Γερμανίας, μολονότι η τελευταία έχει λιγότερες πιθανότητες από τις προηγούμενες άλλες δύο, για να εξασφαλίσουν την όποια συμμετοχή της… Ως εκ τούτου κι όσον αφορά το ενεργειακό της Ελλάδας, είμαστε της άποψης, ότι θα πρέπει να καλλιεργήσουμε μια μόνιμη ενεργειακή πολιτική, προκειμένου να έχουμε τον εθνικό μας «αλφαβητάρι», έτσι ώστε να διατηρούμε τη συνεργασία μας με τους αποκαλούμενους «παραδοσιακούς» μας συμμάχους… Χρήστος-Χαρης Μάλλιος