Εξακολουθούμε πάντα να θεωρούμε ότι εφόσον έχουμε διαπραγμάτευση κι εφόσον βέβαια γνωρίζουμε το τι σημαίνει η έννοια της διαπραγμάτευσης, τότε δεν είναι καθόλου κακό αυτή η διαπραγμάτευση να συνεχίζει να «καθυστερεί» με την προσδοκία ότι στο τέλος θα έχουμε μια όντως θετική «συμφωνία» για τη «δεύτερη αξιολόγηση» του ελληνικού δανειακού προγράμματος... Φυσικά αυτή η «καθυστέρηση» σαφώς και δε θα πρέπει να είναι πέραν των οικονομικών επιτρεπόντων, όπερ σημαίνει ότι ο χρόνος που μας «μένει» είναι το αργότερο ως το Γιούρογκρουπ της 22ης Μαίου, επειδή από κει και πέρα τα πράγματα θα αρχίσουν να λειτουργούν ολοένα και πιο αρνητικά για την ελληνική οικονομική πραγματικότητα… Το προφανές «σκεπτικό» του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης που είναι και πολιτικό, έγκειται στα εξής: Στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου να ακουστεί κι ένας καλός λόγος για την Ελλάδα;, στο άτυπο Γιούρογκρουπ της 7ης Απριλίου να έχουμε μια πρώτη συμφωνία σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, στις 20 Απριλίου να έχουμε από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία θετική αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, στις 23 Απριλίου να ξέρουμε αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα είναι ή δεν θα είναι και «δανειστής» στο ελληνικό πρόγραμμα και βέβαια στις 7 Μαίου να εκλεγεί ο κεντροαριστερός κ. Μακρόν Γάλλος πρόεδρος»… Όλα αυτά αν έρθουν έτσι, τότε αφενός η Ευρώπη θα «ηρεμήσει» από τους ευρωπαίους «ευρωσκεπτικιστές» κι αφετέρου το ευρωπαϊκό «ιερατείο» με βάση την έκθεση της EYROSTAT καθώς και της «απόφασης» του ΔΝΤ, θα κάνει κάποια «υποχώρηση» ανάβοντας το «πράσινο» φως στο Γιούρογκρουπ της 22ης Μαίου… Μακάρι η συμφωνία να κλείσει και πριν της 22ης Μαίου… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος