Με αναπάντεχο, λοιπόν, δεδομένο και μάλιστα θετικό δεδομένο, τα όσα «έψαλλε» ο Πάπας Φραγκίσκος στους ηγέτες των 27 χωρών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτιμούμε ότι αυτό το «μήνυμά» του, αν δεν το «προσέξουν» οι ευρωπαίοι ηγέτες, τότε είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι πολύ γρήγορα θα «πεθάνουν» τη μεγάλη αυτή παγκόσμια πολιτική και οικονομική οντότητα, που έχει «ζωή» 60 χρόνων. Ως εκ τούτου εκτιμούμε, ότι η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής της Ρώμης μπορεί να «χρησιμεύσει» και σαν «αφορμή» για ένα γενικότερο προβληματισμό, έτσι ώστε η από δω και πέρα Ευρωπαϊκή Ένωση να αρχίζει να «ανακαινίζεται» με σύγχρονα «δομικά υλικά», δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ένα νέο από κάθε πλευρά κι από κάθε άποψη «ευρωπαϊκό ιερατείο», που δε θα «καπελώνεται» από το Βερολίνο, που δε θα «καθοδηγείται» από τον εκάστοτε Γερμανό υπουργό Οικονομικών, που δεν θα έχει τους επικεφαλής των όποιων ευρωπαϊκών Θεσμών «φυτευτούς», αλλά μονάχα «εκλεγμένους», όπως στην περίπτωση του προέδρου της Κομισιόν, που δε θα είναι «ανταγωνιστική» με την Αμερική και που πάνω από όλα θα πρέπει να αλλάξει πλήρως και μάλιστα οριζοντίως και καθέτως τη δημοσιονομική της πολιτική κάνοντάς την από «πλεονασματική» σε άκρως «αναπτυξιακή»… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος