Έτσι όπως καλλιεργήθηκε και εξελίχθηκε το «Συριακό» με μια περίεργη εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η Ουάσινγκτον, ξανάφερε μετά από πολλά χρόνια τη Ρωσία στο «παιχνίδι» του άλλου μεγάλου εταίρου που έχει λόγο και θέση σε θέματα παγκοσμίου πολιτικού ενδιαφέροντος. Σίγουρα ο Αμερικανός πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα, που είναι αλήθεια ότι από την αρχή κάτι του «μύριζε» με το θέμα των χημικών και αναγκάστηκε για αρκετές ημέρες να καλλιεργεί μια εξωτερική πολιτική για το θέμα αυτό που βασιζόταν στο «ήξεις-αφήξεις», δεν θα πρέπει να αισθάνεται και τόσο ικανοποιημένος από τη τροπή των πραγμάτων. Ωστόσο από την άλλη μεριά αποδείχθηκε τελικά ότι δίνει σημασία στους Αμερικανούς πολίτες που δεν ήθελαν πόλεμο στη Συρία κι επιπλέον σεβάστηκε τον διεθνή ρόλο του ΟΗΕ. Κι αυτό είναι κάτι το θετικό για τον ίδιο ως πολικό ηγέτη και ως άνθρωπο.