Δεν τελειώνει τόσο εύκολα η γκρίνια και η μιζέρια σε αυτή τη χώρα και όσοι πίστευαν το αντίθετο, απογοητεύονται από την ζωντανή πραγματικότητα. Φωνάζουμε για έλλειψη επενδύσεων και όταν τελικά έρχονται σιγά σιγά οι πρώτες κινήσεις προς αυτή τη κατεύθυνση, αρχίζει η γκρίνια ότι δεν γίνονται σωστά και όλα τα ξεπουλάμε. Γκρινιάζουμε για απουσία αισθήματος ασφάλειας και όταν εντείνεται η αστυνόμευση λέμε ότι η αστυνομική βία έχει ξεχειλίσει και απειλούνται οι ατομικές ελευθερίες. Είναι πραγματικά θλιβερό, για λόγους πολιτικών και μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, πολιτικοί και όχι μόνο, να προβαίνουν σε τέτοιου είδους ποταπές τακτικές. Καλό θα ήταν να αποφασίσουμε τελικά τι θέλουμε να γίνει στην Ελλάδα. Θέλουμε να γυρίζουμε στις ανοησίες του παρελθόντος, ή να ξεκινήσουμε μία νέα προσπάθεια για να πάει η χώρα μπροστά όπως της αξίζει; Η απόφαση ανήκει σε όλους εμάς. Ό,τι και να λένε όλοι οι άλλοι, όσο και να ουρλιάζουν και να χτυπιούνται, στο τέλος της ημέρας, η επιλογή είναι δική μας. Εσείς τι θέλετε; Χρήστος-Χάρης Μάλλιος