Την υπογράφουν αυτή την επιστολή πρώην διπλωμάτες και την έστειλαν στον Έλληνα πρωθυπουργό και την παρουσιάζουμε σε περίληψη. «Οι υπογράφοντες έχοντας υπηρετήσει επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα, δικαιώματα και συμφέροντα, δεν παύουμε να ανησυχούμε μήπως η σημερινή οικονομική συγκυρία τα πλήξει τελικά εν όλω ή εν μέρει, ανεπανόρθωτα. Στις «ελληνοτουρκικές σχέσεις», η Τουρκία επιδιώκει ανατροπή της διεθνούς έννομης τάξης στο Αιγαίο, στη Θράκη περιβάλλει ανύπαρκτη μειονότητα και το ίδιο πράττει στη Ρόδο και στην Κω. Πιστεύουμε ότι η χώρα μας θα πρέπει να ορίσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Στο «σκοπιανό» η τυχόν αποδοχή εκ μέρους μας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις, ουδόλως θα παρεμποδίσει την προώθηση υπό των Σκοπίων την άνευ ιστορικού ερείσματος θέσεών τους περί μακεδονικής γλώσσας, ταυτότητας και έθνους καθόσον η συμπερίληψη της λέξης «Μακεδονία» στην ονομασία του κράτους τους, θα του παράσχει τη δυνατότητα να εμμείνουν στην ανερμάτιστη θεωρία τους περί ενοποιήσεως της διαμελισμένης Μακεδονίας. Στις «ελληνοαλβανικές σχέσεις» η χωρίς κανένα αντάλλαγμα ένταξή της στο ΝΑΤΟ και η επίσης ανεπιφύλακτη υποστήριξή της για ένταξη στην Ε.Ε, σε συνδυασμό με την άρση του εμπολέμου και την κατάψυξη του Βορειοηπειρωτικού επωάζει και νέες απομέρους της φιλοδοξίες. Στο πλαίσιο αυτό εντάσεται και το ζήτημα των Τσάμηδων. Αντί να έχουν, ως Μωαμεθανοί, αποσταλεί στη Τουρκία βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, εξηρέθησαν της ανταλλαγής λόγω μιας απολύτως επιπολαίας χειρονομίας της τότε ελληνικής ηγεσίας. Έχουν εκδοθεί 1.700 και πλέον αποφάσεις καταδικαστικές εις βάρος των Τσάμηδων για εγκλήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου, με ποινές για πολλούς εξ αυτών θανατικές και αφαίρεση της ιθαγένειας. Κατέφυγαν εν συνεχεία στην Αλβανία , από όπου αρμοδίως καθοδηγούμενοι θέτουν ακόμη και ζήτημα «αλβανικού ολοκαυτώματος ». Η Ελλάδα πρέπει να είναι πιο προσεκτική με την αλβανική επιδίωξη ένταξης στην Ε.Ε. Στο «κυπριακό» η Κύπρος βρίσκεται σε ένα σχέδιο Ανάν καθώς και στη διεθνή αναβάθμιση του ψευτοκράτους και με τους πρόσφυγες μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες κάτι που κάνει το διάλογο δύσκολο και καταστροφικό» Δυο παρατηρήσεις. α) Τα όποια πολιτικά λάθη εκ των πραγμάτων δε μποριουν να διορθωθούν και β) Τη στιγμή που βρισκόμαστε σε διαβουλεύσεις δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.