Οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη γηραιά Αλβιόνα, από τη μια μεριά «βίδωσαν» για τα καλά τον επανεκλεγέντα Βρετανό πρωθυπουργό κ, Ντέιβιντ Κάμερον στην εξουσία και μάλιστα με πλειοψηφία κι από την άλλη «απόδειξαν» για άλλη μια φορά πως θα πρέπει να συμπεριφέρονται και συνάμα να πολιτεύονται οι πολιτικοί αρχηγοί που το κόμμα τους δε πήρε τα ποσοστά εκείνα που προσδοκούσαν… Τρεις λοιπόν πολιτικοί αρχηγοί της Μεγάλης Βρετανίας την επομένη των βουλευτικών εκλογών έκαναν το πολιτικά αυτονόητο… Παραιτήθηκαν από την ηγεσία των κομμάτων τους… -Το «σκεπτικό» της παραίτησής τους; Αναμφίβολα και προφανέστατα καιν πάνω- κάτω: «Δεν μας ψήφισε ο λαός, δεν τον πείσαμε σε όσα του λέγαμε προεκλογικά κι επομένως δεν έχει λόγο να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στην εξουσία και δίνουμε πλέον την ευκαιρία και τη δυνατότητα σε άλλους συναδέλφους να συνεχίσουν για το καλό της δημοκρατίας και για το καλό των κομμάτων μας»… -Και στην Ελλάδα τι έχουμε; Τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά να μην παραιτείται, παρόλο που το κόμμα του έχει φτάσει στο 14% κι από την άλλη να πιστεύει ότι μπορεί να ξαναγίνει πρωθυπουργός!!! Εδώ μια φορά έγινε για δυο χρόνια και μάλιστα με συγκυβέρνηση κι αφού προηγουμένως σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις δε μπόρεσε να εκλεγεί με πλειοψηφία… Χρήστος –Χάρης Μάλλιος