-Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ουκρανία; Η οποία είναι χωρισμένη σε δυο ιδεολογικές «πλευρές»; Η πρώτη, η «ανατολική πλευρά», που εκφράζεται από ρωσόφιλους και ρωσόφωνους και η δεύτερη, η «δυτική πλευρά», που εκφράζεται από αντιρώσους, ουκρανόφωνους, φιλοδυτικούς, ακροδεξιούς και νεοναζί. Στην προσωρινή ουκρανική κυβέρνηση, θα πρέπει να σας αιτιολογήσουμε την ύπαρξη των ακροδεξιών. Είναι απόγονοι εκείνων που στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο, θεωρούσαν ευεργέτη, τη τότε Γερμανία του Χίτλερ, όταν εισέβαλλε στην Ουκρανία, που υπέφερε από τις διώξεις του Στάλιν. Κι αυτό επειδή θεωρούσαν τον Στάλιν υπαίτιο του θανάτου 6 εκ. Ουκρανών την περίοδο 1932-1933, μέσω του «τεχνητού λιμού» που εφάρμοσε στην Ουκρανία. Τη μεγάλη γενοκτονία, όπως υποστήριζαν και υποστηρίζουν, την οποία εκείνη την εποχή την κατέγραψε από πρώτο χέρι ο δημοσιογράφος Τόμας Γουόλκερ από το Σικάγο, την πρόβαλλε διεθνώς τη δεκατία του 80 ο Αμερικανός πρόεδρος Ρόναλντ Ρέηγκαν και τα 2006, η τότε Ουκρανή πρωθυπουργός κ. Τιμοσένκο την αναγνώρισε στο ουκρανικό κοινοβούλιο ως «γενοκτονία», που από τότε τιμάται η μνήμη της κάθε 28 Νοεμβρίου. Η σημερινή λοιπόν ειρωνεία, είναι ότι υποστηρίζεται από την Ευρώπη και την Αμερική ένα καθεστώς στην Ουκρανία, που έχει ως προσωρινό πρωθυπουργό ένα 39χρονο ακροδεξιό. Μύλος που λέμε η όλη υπόθεση. Αλλά στην πολιτική επικρατεί πάντα το γεωστρατηγικό συμφέρον, που στην περίπτωση της Ουκρανίας, έχει να κάνει με την υποστήριξη της δυτικής πλευράς της Ουκρανίας που θέλει να προσδεθεί στο άρμα της Δύσης. Κι επειδή κι εμείς ανήκουμε στη Δύση, σε μεγάλο ποσοστό, εκ των πραγμάτων στηρίζουμε τη σημερινή προσωρινή κυβέρνηση της Ουκρανίας, επειδή ακριβώς ενισχύσει το ιδεολογικό διεθνές πλαίσιο στο οποίο ανήκουμε. Όσο για τον κ. Πούτιν; Αφού δεν έκανε τίποτα για να «κρατήσει» στην εξουσία το «καθεστώς Γιανούκοβιτς», στη συνέχεια το υποστηρίζει, εμφανίζεται σαν «προστάτης» της Ουκρανίας και αφήνει να νοηθεί ότι είναι έτοιμος για στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία, κάτι όμως που δε το βλέπουν οι Ρώσοι πολικοί αναλυτές. Χρήστος –Χάρης Μάλλιος