Στην παγκόσμια ιστορία των μεγάλων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών, τα «σκήπτρα» κατέχει αναντίρρητα η ευρωπαϊκή νεολαία, που ανέκαθεν πρωτοστατούσε στη δρομολόγηση τέτοιων αλλαγών… Αναρίθμητα τα παραδείγματα… Να θυμηθούμε μερικά των τελευταίων χρόνων; Την έκρηξη της νεολαίας της Γαλλίας τον Μάιο του 68. Την έκρηξη της νεολαίας της Τσεχοσλοβακίας το 69. Την έκρηξη της νεολαίας της Ελλάδας το 73. Την έκρηξη της νεολαίας της Πολωνίας το 81. Την έκρηξη της νεολαίας της τότε Ανατολικής Γερμανίας που οδήγησε το 1990 στη συνένωση των δυο Γερμανιών… Μια νεολαία που ήταν πάντα κόντρα στον «μαύρο» φασισμό, αλλά και στον «κόκκινο» φασισμό. Αυτή τη φορά όμως οι σημερινοί Ευρωπαίοι νεολαίοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν «κόκκινες» ή «μαύρες» χούντες. Χιτλερικού τύπου καθεστώτα ή σταλινικού τύπου καθεστώτα… Αυτή τη φορά οι νέοι της Ευρώπης είναι αντιμέτωποι με το μέγιστο κοινωνικό πρόβλημα που δεν είναι άλλο από την ανεργία που «σκοτώνει» εκατομμύρια νέους σε όλη την Ευρώπη. Και αυτή τη φορά και πάλι οι νέοι της Ευρώπης κάνουν τη μεγάλη διαφορά! Ενωμένοι σαν γροθιά έχουν αρχίσει να αντιδρούν μέσω του μοναδικού τους «όπλου» που κατέχουν. Του πνευματικού τους «πλούτου», που είναι ένα «χαρμάνι» από την απύθμενη κουλτούρα που «κουβαλάει» για χιλιάδες χρόνια η Γηραιά Ευρώπη, που τα θεμέλιά της έκτισαν οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι. -Και τι κάνουν; Αντιδρούν σε όλη την Ευρώπη με «κλειστές» και με «ανοιχτές» εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, στην προσπάθειά τους να πείσουν τους «ηγήτορες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζητώντας το πιο απλό πράγμα… Δουλειά, μεροκάματο, ζωή, μέλλον, ευτυχία, χαρά μέσα από μια διαφορετική οικονομική φιλοσοφία… Η Ευρώπη αργά ή γρήγορα θα βρει θέλοντας και μη τη χαμένη της πυξίδα, τον χαμένο της προσανατολισμό και θα δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης. Και σε αυτή την προσπάθειας τον πρώτο λόγο τον έχουν όλοι οι νέοι της Ευρώπης… Δέστε τι έγινε πριν από λίγες ημέρες στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ που με τις ερωτήσεις τους οι φοιτητές του, όχι μόνο έφεραν σε δύσκολη θέση τη διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ, αλλά και την εξανάγκασαν να φύγει κακείν κακώς από την αίθουσα, για να της δείξουν ότι ευρωπαϊκή οικονομική λιτότητα , πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ας μείνουμε όμως στα όσα έγιναν στο Άμστερνταμ όπου η κ. Κριστίν Λαγκάρντ είχε ως θέμα ομιλίας την κρίση του χρέους στην Ευρώπη… Κι όπως προαναφέραμε, με τον τρόπο τους οι φοιτητές, ήταν σαν να της είπαν: « Τι είναι αυτά που μας λέτε; Εδώ δεν έχουμε να φάμε και μας μιλάτε για δημοσιονομική και για μακροοικονομική πολιτική;» Για την ιστορία και για το «κομμάτι» της ομιλίας της κ. Λαγκάρντ, πριν περάσει στις ερωτήσεις των φοιτητών, που μας ενδιαφέρει, ήταν το εξής: «Κατανοώ την απογοήτευση των Ελλήνων, λόγω της υψηλής ανεργίας και ύφεσης. Για την ώρα η ελληνική οικονομία δεν παρουσιάζει ανάπτυξη, αντιθέτως εμφανίζει ακόμα ύφεση. Παρόλα αυτά, έχουν πετύχει δημοσιονομική προσαρμογή, της τάξης του 15% του ΑΕΠ. Έχουν, δηλαδή, εξυγιάνει σε μεγάλο βαθμό τα δημοσιονομικά τους. Το πρόγραμμα που σχεδιάσαμε με την ελληνική κυβέρνηση, ελπίζουμε ότι βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα, έτσι ώστε η Ελλάδα να ανακτήσει τη θέση της και να πετύχει ανάπτυξη της οικονομίας. Να εξάγει στον υπόλοιπο κόσμο και να πετύχει την εσωτερική υποτίμηση, που δεν μπορεί να γίνει με υποτίμηση του ευρώ, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης. Οι κυβερνήσεις στις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, πρέπει να εξηγήσουν στους λαούς τους, την ανάγκη να περάσουν μια δύσκολη περίοδο, για να βελτιωθεί η κατάσταση…» Συμπέρασμα; Καλές και ορθές οι εκτιμήσεις της κ. Λαγκάρντ, αλλά την «ταμπακέρα» γιατί να την πληρώσουν οι Έλληνες νέοι και κατ επέκταση οι ευρωπαίοι νεολαίοι που δεν φταίνε σε τίποτα για τα όσα τραβάνε; Με «καμπουριασμένη» νεολαία είναι δυνατόν ένα οποιοδήποτε κράτος να αντιμετωπίζει το μέλλον του με αισιοδοξία; Και ο γέρος έχει την υπομονή να περιμένει, γιατί είναι γέρος… -Ο νέος όμως; -Πως μπορεί να έχει υπομονή, όταν δε βρίσκει δουλειά, ακόμα και σαν στιλβωτής φέρετρων (Γ.Ν. Σκλαβούνης)