Κάθε χώρα έχει και τις δικές της «καθόδους» κι «ανόδους» στη γενικότερη «πορεία» της εθνικής της οικονομίας, που κάθε φορά η χρονική τους διάρκεια κρατά «κάποια χρόνια»… Με βάση λοιπόν αυτό άτυπο οικονομικό δεδομένο, η ελληνική οικονομία, αφού πριν από οκτώ περίπου χρόνια βρέθηκε σε «κάθετη πτώση», εδώ κι ένα χρόνο περίπου βρίσκεται σε «τροχιά ανόδου», που αν συνεχιστεί ως τον επόμενο Αύγουστο, τότε όλοι μας θα τη «δούμε» να μας βγάζει στο «ξέφωτο» της «οικονομικής ελευθερίας», όπερ σημαίνει ότι ναι μεν θα εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε «καθεστώς επιτροπείας» από τους κοινοτικούς μας εταίρους, αλλά όχι σε «μνημονιακό καθεστώς» από την 1η Σεπτεμβρίου του 2018… Αυτό σημαίνει, ότι αφενός στην πρώτη περίπτωση, θα πρέπει να προσέχουμε να πληρώνουμε τις δόσεις μας, έως ότου αποπληρώσουμε ένα ποσό της τάξης των 175 περίπου δις. ευρώ, οπότε θα πάψουμε να «επιτηρούμαστε» (… για να μην υποπίπτουμε σε «λάθη» και πληρώνουμε «πρόστιμα») κι αφετέρου στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούμε πλέον από την 1η Σεπτεμβρίου του 2018, να «κανονίζουμε» και χωρίς «δεσμεύσεις», αλλά και χωρίς επιπρόσθετα «μέτρα» τα της οικονομίας μας. Ως εκ τούτου ας αφήσουμε κατά μέρος τις όποιες κομματικές αντιπαλότητες, τις όποιες «φωνές», «κραυγές» και «μιζέριες», βλέποντας μονάχα «μπροστά», προκειμένου να φτάσουμε στον Αύγουστο του 2018, χωρίς καμία καθυστέρηση… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος