Ο κόσμος αλλάζει και φυσικά αλλάζει μαζί του και η ζωή κι αυτό αποτελεί άγραφο νόμο της ίδιας της παγκόσμιας κοινωνίας. Στην πράξη σημαίνει ότι νέες «καταστάσεις» και νέες «συμπεριφορές» δημιουργούνται εξαιτίας πολλών εξελίξεων, που οφείλονται, λόγου χάρη, σε απρόσμενους συμβατικούς πολέμους, σε απρόσμενες οικονομικές κρίσεις, σε απρόσμενα περιβαλλοντικά γεγονότα, σε απρόσμενες νέες διεθνείς συνθήκες ή σε απρόσμενες αλλαγές πολιτικών προσώπων που για χρόνια η πολιτική που ασκούσαν ήταν είχε «δεσμευτικό» χαρακτήρα για μια χώρα ή για κάποιες χώρες… Ως εκ τούτου σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη παγκόσμια κοινωνία που εκ των πραγμάτων επηρεάζει και την Ελλάδα, λογικό είναι κι απόλυτα επιστημονικό ο κάθε Έλληνας πολίτης να είναι από δω και πέρα εντελώς «διαφορετικός» σ΄ επίπεδο ψηφοφόρου, μην έχοντας, δηλαδή, το προφίλ του «χθεσινού» Έλληνα ψηφοφόρου που ως συνήθως ψήφιζε μόνιμα το κόμμα του… Αντίθετα η εκδηλωθείσα πριν από 8 χρόνια οικονομική κρίση έχει ήδη αλλάξει για τα καλά τη συμπεριφορά του Έλληνα ψηφοφόρου κάτι που αποδείχθηκε στις τέσσερις τελευταίες εκλογές όπου αφενός δεν είχαμε τα «πρώτα» κόμματα αυτοδύναμα κι αφετέρου είχαμε διαφορετικά κόμματα στην εξουσία, αλλά και νέα κόμματα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες σήμερα και στην πλειοψηφία τους δε θέλουν να είναι «δεσμώτες» κομμάτων ή να το αναφέρουμε και χιουμοριστικά, δεν θέλουν να είναι «κομματόσκυλα»… Χρήστος-Χάρης Μάλλιος