«Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει», μας «λέει» μια ελληνική παροιμία κι αυτό εδώ και πολλά χρόνια συμβαίνει με τη γειτονική μας Τουρκία… Μια «ζωή», σε προβληματικό, δηλαδή, επίπεδο οι διακρατικές μας σχέσεις, από τότε, δηλαδή, που η χώρα μας κατάφερε μετά από πολυετείς αγώνες, να απαλλαγεί από τον Οθωμανικό ζυγό και να καταστεί και πάλι ανεξάρτητη χώρα. Ένα ιστορικό γεγονός που μόνο το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο «θέλει» να θυμάται κι επιπλέον πάντα να επιδιώκει» εκδίκηση προσδοκώντας να «κατακτήσει» ελληνικούς θαλάσσιους και εναέριους χώρους… Κοντά στο «σκεπτικό» αυτό ενίοτε κι ορισμένοι Τούρκοι πολιτικοί για ευνόητους λόγους κι ως εκ τούτου κρίνεται όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία μια «τελειωτικού» χαρακτήρα διακρατική προσέγγιση-συμφωνία, προκειμένου αμφότερες οι χώρες να πορεύονται χέρι-χέρι… Και προς αυτή την κατεύθυνση ασφαλώς μπορεί να βοηθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση… Χρήστος –Χάρης Μάλλιος