Αυτές τις ημέρες μαθαίνουμε στους ελεγκτές της τρόικας το αγαπημένο μας «παιχνίδι»… Τον παπά!.. Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς; Αυτό το παιχνίδι λοιπόν τους παίζουμε… Εδώ απολύσεις, εκεί απολύσεις, που είναι οι απολύσεις; Εδώ «μαύρη τρύπα» στο Υπουργείο Υγείας, εκεί «μαύρη τρύπα» στο Υπουργείο Υγείας, που είναι η «μαύρη τρύπα» στο Υπουργείο Υγείας; Εδώ ο νέος φόρος ακινήτων, εκεί ο νέος φόρος ακινήτων που είναι ο νέος φόρος ακινήτων; Κι επειδή οι ελεγκτές της τρόικα είναι «τσακάλια», έμαθαν στο τάκα-τάκα το «παιχνίδι» και με τη σειρά τους μας λένε: Εδώ τα 8,1 δις. ευρώ, εκεί τα 8,1 δις. ευρώ, που είναι τα 8,1 διος. ευρώ; Επιτέλους! Ας σταματήσει αυτό το ‘παιχνίδι»… Να υποσχόμαστε στους δανειστές μας ότι θα κάνουμε τα «συμφωνημένα» για να παίρνουμε τις δόσεις και στο τέλος επειδή φαινόμαστε αφερέγγυοι, να κινδυνεύουμε στο «παραπέντε» να μην μπορούμε να έχουμε τα χρήματα επειδή αδυνατούμε να κάνουμε πράξη εκείνα που έχουμε συμφωνήσει… Αυτό συνέβη για άλλη μια φορά πρόσφατα και οι ελεγκτές της τρόικας μας πάνω –κάτω μας είπαν: «Επειδή μας δουλεύετε αν δε δούμε με τα μάτια μας αυτά που έχετε υποσχεθεί, τότε δε θα σας δώσουμε τα 8,1 δις. ευρώ όλα μαζί, αλλά με δόσεις… Κι αυτό σημάνει ότι η κάθε σας αργοπορία θα μεταφράζεται σε νέα μέτρα… Τι θα πει έχετε τώρα νέα κυβέρνηση; Τα συμφωνημένα, είναι συμφωνημένα… Δε μπορείτε συνεχώς να μας παίζετε τον παπά… Γιατί αν μας παίζετε τον παπά, θα σας κάνουμε κι εμείς το ίδιο...» Ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε άσχημη πλέον ψυχοσύνθεση … Δεν αντέχει άλλο αυτό το πολιτικό «παιχνίδι» που παίζεται σε βάρος του επειδή οι κυβερνώντες λένε και ξελένε… Γιατί αυτό το «άσχημο» πολιτικό παιχνίδι του «παπά» καταστρέφει την Οδό Ονείρων των παιδιών μας!.. Στο τέλος τα παιδιά μας όχι μόνο δε θα περπατάνε στην Οδό Ονείρων, αλλά δε θα μπορούν ούτε να τραγουδούν!!! Κι εδώ ακριβώς, αξίζει να θυμηθούμε τον «πρόλογο» του αριστουργηματικού εκείνου μουσικού θεατρικού έργου του Μάνου Χατζηδάκη η Οδός Ονείρων, που το είχε γράψει και το είχε τραγουδήσει το 1962 στο θέατρο Μετροπόλιταν, έχοντας σα δημιουργικό «ορμητήριο» τη τότε οδό Αθηνάς που για εκείνον δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η Οδός Ονείρων όλων των νεαρών Ελλήνων… «Εδώ σε αυτό το δρόμο, γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών, ίσαμε τη στιγμή που η αναπνοή τους, θα ενωθεί με το ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί. Όμως τη νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος κι όταν δεν ονειρεύονται τραγουδούν…» Φίλοι μας πολικοί… Μας τα πήρατε όλα… Μας κόψατε μισθούς… Μας κόψατε συντάξεις… Μας φέρατε τη μεγαλύτερη ανεργία σε όλη την Ευρώπη που «τρώει» κυρίως τα παιδιά μας με ποσοστό 60%!!! Σταματήστε επιτέλους!.. Μη μας κόψετε και το τραγούδι των παιδιών μας, για να διορθώνετε τα πολύχρονά σας λάθη, που μας οδήγησαν στο σημερινό οικονομικό και κοινωνικό χάλι… Προστατέψτε την Οδό Ονείρων των παιδιών μας, αφήστε να τραγουδάνε και σταματήστε όλοι σας να παίζετε τον «παπά»… Γιατί όταν το «τραγούδι» χαθεί από το στόμα των παιδιών μας, τότε καμία προοπτική δε θα μπορεί να έχει αυτή η χώρα… (Γ.Ν.Σ)